School for the Deaf

Vanmorgen konden we een beetje uitslapen. Om half tien werden we opgehaald om naar de grootste sloppenwijk van Nairobi (misschien wel Afrika) te gaan. Gelukkig in een iets rustigere bus als gisteren. Samen met James en Sara komen we aan de rand van de sloppenwijk te staan. James zegt dat we niet de wijk ingaan, omdat dat gewoonweg te gevaarlijk is. We bezoeken een school aan de rand van deze wijk. Het is een speciale school voor dove kinderen. De school bevat ongeveer 35 kinderen van allerlei leeftijden. Het project wordt gefinancierd door een vrouw uit Noorwegen. Overal vind je puzzels en spelletjes uit Noorwegen en het ziet er allemaal heel leuk uit. Opvallend is hoe rustig het is, alles gaat natuurlijk in gebarentaal. De kinderen zijn erg blij om ons te zien. De reden voor ons bezoek was het meedoen met de dansles, helaas komt de danslerares niet opdagen. Tja, da’s ook weer typisch Afrika. Sara heeft zo’n spierpijn dat ze het helaas niet kan overnemen. Ik spreek af met James dat we later nog een keer terug gaan om misschien een dramaklasje te geven.

In de middag gaan we eten bij Java House. Dat is een veramerikaniseerde koffiehuis wat een beetje aan Starbucks doet denken. Hier komen de meeste wazungu’s heen, de mensen met geld. Voor een drankje betaal je hier bijna 200 shilling (wat nog geen 1,70 is) maar wat voor de meeste mensen een groot bedrag is. Na het eten (een vega burger! Niet te eten, geen goede keus) gaan we met de taxi naar huis (vooral vanwege de spierpijn!).

Thuis relaxen we een beetje. Sara voelt zich niet helemaal oke dus die gaat even liggen. In de tussen tijd breng in een bezoek aan Joseph DJ haha. Hij is altijd wel in voor een leuk praatje. We zoeken naar ansichtkaarten, maar die zijn helaas nergens te vinden. Daarna gaan we nog even naar een klein winkeltje waar een heel oud mannetje werkt. We benoemen de shop tot een ‘international shop’ omdat ik er nu wel wat vaker wat kleine dingetjes haal.

’s Avonds eten we pannenkoeken! Jawel! En ze waren best nog wel oke, voor een rampenpannenkoekenbakker. Ik ben wel erg moe merk ik, dus misschien niet te laat naar bed. Morgenmiddag is het SEP event, een disco voor kinderen met een handicap (wat hier echt een taboe is). Ik ben benieuwd hoe dat er aan toe gaat!

Fijne avond allemaal!