Two times orphans
Door: Liesbeth
Blijf op de hoogte en volg Liesbeth
12 Januari 2014 | Kenia, Nairobi
Laura moest vandaag vroeg opstaan omdat zij een safari gaat maken van 4 dagen. Gisteren avond zijn wij om half 1 naar huis gegaan, alhoewel het nog erg gezellig was. Ook Edu en DJ Joseph zijn naar één of andere club gekomen. Vanmorgen was het dus vroeg.
Ik ging ’s middags mee naar de wees-olifantjes (Han!). We moesten enorm haasten want Anne, je weet hoe Kenianen zijn, was om acht uur wakker, maar om half 11 nog steeds niet klaar om te gaan. De broer van Anne, Parks, was onze chauffeur. Hij rijdt erg netjes. Ook het nichtje van Anne, Joanne, gaat met ons mee. Om als toerist naar de olifantjes te gaan kijken betaal je 1000 shilling, als resident betaal je 50 shilling: duidelijk dat ze het hier echt van de toeristen moeten hebben. Maar het geld gaat naar de verzorging van de olifantjes dus dat maakt niet zoveel uit. Ze waren zo schattig! Foto’s volgen!
’s Middags gaan we wederom naar de markt. Tweedehands kleren, zo goedkoop! Ik koop twee wijde broeken voor 1000 shilling en een shirtje (ik denk steeds maar aan die extra 23 kilo die ik straks mee terug kan nemen! Hahaha). Anne gaat helemaal los. Ik en Robbert lopen vaak vooruit omdat het wat geld kan schelen.
Einde van de middag gaan wij naar de supermarkt om alvast wat dingen voor mij in te slaan, zodat ik van de week niet een grote supermarkt hoef op te zoeken. Morgenochtend ga ik weer terug naar de Dome. Ik heb al veel telefoonnummers verzameld dus als ik mij verveel kan ik mensen bellen (dat zeiden ze ook dat dat kon!). Misschien moet ik dat ook maar echt doen.
Het was erg gezellig van het weekend bij Rudy en Marion. Ik heb ook zin om bij de Dome te zijn en de mensen weer te zien! Wie weet wat de volgende week brengt.
Slaap lekker allemaal!
P.S. Vanwege alle leuke dingen vergeet ik bijna de nare dingen te vertellen. Gisteren zagen we wat kinderen langs de weg. Dit waren duidelijk straatkinderen. Ik keek nog is goed en zag dat ze allemaal met een plasticflesje onder hun neus lijm aan het snuiven waren. Dit waren kinderen van nog geen zeven jaar oud. Ook ’s avonds bij het uitgaan viel dit erg op. Twaalf uur ’s nachts en er lopen nog steeds kinderen rondom de auto als je wilt wegrijden. Wie kijkt er naar deze kinderen uit? Zijn dit nog wel kinderen?
Ik ging ’s middags mee naar de wees-olifantjes (Han!). We moesten enorm haasten want Anne, je weet hoe Kenianen zijn, was om acht uur wakker, maar om half 11 nog steeds niet klaar om te gaan. De broer van Anne, Parks, was onze chauffeur. Hij rijdt erg netjes. Ook het nichtje van Anne, Joanne, gaat met ons mee. Om als toerist naar de olifantjes te gaan kijken betaal je 1000 shilling, als resident betaal je 50 shilling: duidelijk dat ze het hier echt van de toeristen moeten hebben. Maar het geld gaat naar de verzorging van de olifantjes dus dat maakt niet zoveel uit. Ze waren zo schattig! Foto’s volgen!
’s Middags gaan we wederom naar de markt. Tweedehands kleren, zo goedkoop! Ik koop twee wijde broeken voor 1000 shilling en een shirtje (ik denk steeds maar aan die extra 23 kilo die ik straks mee terug kan nemen! Hahaha). Anne gaat helemaal los. Ik en Robbert lopen vaak vooruit omdat het wat geld kan schelen.
Einde van de middag gaan wij naar de supermarkt om alvast wat dingen voor mij in te slaan, zodat ik van de week niet een grote supermarkt hoef op te zoeken. Morgenochtend ga ik weer terug naar de Dome. Ik heb al veel telefoonnummers verzameld dus als ik mij verveel kan ik mensen bellen (dat zeiden ze ook dat dat kon!). Misschien moet ik dat ook maar echt doen.
Het was erg gezellig van het weekend bij Rudy en Marion. Ik heb ook zin om bij de Dome te zijn en de mensen weer te zien! Wie weet wat de volgende week brengt.
Slaap lekker allemaal!
P.S. Vanwege alle leuke dingen vergeet ik bijna de nare dingen te vertellen. Gisteren zagen we wat kinderen langs de weg. Dit waren duidelijk straatkinderen. Ik keek nog is goed en zag dat ze allemaal met een plasticflesje onder hun neus lijm aan het snuiven waren. Dit waren kinderen van nog geen zeven jaar oud. Ook ’s avonds bij het uitgaan viel dit erg op. Twaalf uur ’s nachts en er lopen nog steeds kinderen rondom de auto als je wilt wegrijden. Wie kijkt er naar deze kinderen uit? Zijn dit nog wel kinderen?
-
12 Januari 2014 - 19:57
Lisa:
Weer een leuk verhaal lies! Wat gaaf van de olifanten, jaloers!!
Helaas leven die straatkinderen zo :( erg zielig!
Fijn weekend en veel plezier bij de Dome!
Liefs, Lisa -
12 Januari 2014 - 20:18
Pa:
Om deze straatkinderen heb jij die belletjes aan je portemonnee. Dit is het beeld van niet goed georganiseerde landen waar de verschillen tussen arm en rijk erg groot zijn. Wij hebben
deze ook in Europa, kik naar Roemenie etc. -
12 Januari 2014 - 20:22
Tante Jor Poppesnor:
Heerlijk zo'n weekendje, dan kun je er weer tegenaan! Kleine olifantjes die goed verzorgd worden omdat ze geld opbrengen en aan de andere kant kleine lijmsnuivertjes. Wie zijn belangrijker? That's live in Afrika, en niet alleen daar, helaas.
Gaat lekker zoooooo
Lieverd, fijne (werk)week en tot morgen! xxxxx -
12 Januari 2014 - 22:31
Marjan:
Jeetje Lies wat schrijf je mooie verhalen. Net of ik er zelf bij ben ;) Je maakt een hoop gave dingen mee zeg, nu al! Maar wel heftig om te zien lijkt me hoe oneerlijk de wereld verdeeld kan zijn... Arme kinderen.
Maar heb bewondering voor je hoor, je maakt er echt wat moois van! Ben benieuwd naar je volgende avonturen. Geniet!
Liefs van Remco, Jesse en Marjan -
12 Januari 2014 - 23:10
Hanneke:
Hoi Lies, dit was een heerlijk weekend zo te lezen. Ben blij dat je het zo fijn hebt. Die straatkindertjes zijn balen om te zien en zoiets doet pijn. Maar even een van de vorige reacties nuanceren: die olifantjes worden niet goed verzorgd omdat ze geld opbrengen maar om ze te redden. Zij zijn het slachtoffer van voornamelijk stropers. De moeders zijn vermoord voor het ivoor en de kleintjes zouden jammerlijk sterven als Sheldrick zich niet over ze ontfermde met behulp van giften en het geld wat de kijkers opbrengen. -
13 Januari 2014 - 10:44
Peter:
Dag Lies,
Bijzonder he om te ervaren hoe vreselijk rijk we in west Europa eigenlijk zijn... Straatkinderen heb je al eens eerder gezien (in 2005) maar het blijft triest. Dat kun jij alleen niet veranderen, wij met z'n allen wel. Maar dat doen we helaas niet.Mooi dat jij je steentje bijdraagt en probeer vooral te blijven genieten!
-
13 Januari 2014 - 19:30
Mirjam:
Haaai Lies!!
Ow, zou ook niks voor mij zijn om die kindjes zo te zien op straat...heeeel sneu!!
Maar hoe schattig zijn die Olifantjes dan....zoooo gaaf!!
Succes met 23 kilo inslaan;-) En beterschap... (Las net op fb dat je beetje ziekjes bent)
KUS!
Liefs, Mir
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
