Cup of tea
Door: Liesbeth
Blijf op de hoogte en volg Liesbeth
16 Januari 2014 | Kenia, Nairobi
Vanmorgen heb ik eerst wat standaard dingen gedaan. De Facebook-pagina bijgewerkt, e-mails beantwoorden. Het gaat al beter dan eerst haha. Toch blijf ik het voor de zekerheid maar vragen, straks geef ik iemand een verkeerd antwoord toch? ’S Middags ging Anitah weg. Ik vroeg haar of ze weer een meeting had. ‘No, have a nice afternoon’. Oke, daar zat ik dan in mijn eentje, zonder opdracht. Het is dus wel duidelijk dat ik mijn eigen opdracht ga doen. Ik ga zelf onderzoek doen naar festivals in Nederland, waar kunnen we de acrobaten eventueel heensturen (wie wil dat zij op hun festival komen). Daarnaast ga ik een opdracht doen over Cirque du Soleil. Die heeft te maken met kaartjes verkopen voor een aantal voorstellingen in Amsterdam. Het geld gaat dat naar de organisatie, naar de acrobaten hier en hun projecten. Daar later meer over, want Cirque moet nog een antwoord terug sturen. Misschien ga de rest van de dagen dan wel mee met het Hospital Project, wat me nog steeds erg leuk lijkt.
’s Middags smste ik Edu of hij zin had om met wat gasten wat thee (chai) te drinken bij de kiosk, aan de overkant van de straat. Hier had ik al eerder thee gedronken: je weet niet wat je meemaakt. Vanbuiten lijkt het gebouwtje (gemaakt van golfplaten) wel een deel van de sloppenwijk. Vanbinnen eigenlijk ook haha, en het zit vol met vliegen. Thee is dus melk met thee, zoals de Engelsen dat drinken. Maar ik moet zeggen, ik ben het al helemaal gewend. Edu bestelt steeds een boterham met jam erbij, of zo’n soort pannenkoek. Voor zeven personen betaal je dan iets van drie euro. Met hem was het natuurlijk weer lachen geblazen, die gast is helemaal lijp.
’s Avonds vraag ik aan Oscar en Roy of ze bij mij willen eten. Ik maak zelf tomatensaus (ja het was best wel oke..), en kom erachter dat Roy niet van tomatensaus houdt haha. Ik geef hem een stroopwafel als troost. Ik merk dat ze erg christelijk zijn als ik vraag of ze nog meer te eten willen. Christenen eten nooit meer dan nodig is om van te leven, vertelt hij mij. Verklaard wel waarom ze hier allemaal zo slank zijn. Nou doe mij maar gewoon zo’n lekker confetticakeje, Lot! Maar we kunnen er wel wat van leren, hij heeft wel gelijk. Ik vertel hem dat wij altijd zeggen: ‘Je moet je bord leeg eten, in Afrika hebben ze niks te eten’. Dat geldt gelukkig niet voor iedereen. In Afrika zijn ze blij met wat ze wel hebben, als de belangrijkste levensbehoeften maar worden vervuld (levensles!).
Morgen krijg ik eindelijk internet in het appartement. Negen uur zou het technische mannetje komen, ik ben benieuwd of negen uur ook negen uur is!
Slaap lekker allemaal!
’s Middags smste ik Edu of hij zin had om met wat gasten wat thee (chai) te drinken bij de kiosk, aan de overkant van de straat. Hier had ik al eerder thee gedronken: je weet niet wat je meemaakt. Vanbuiten lijkt het gebouwtje (gemaakt van golfplaten) wel een deel van de sloppenwijk. Vanbinnen eigenlijk ook haha, en het zit vol met vliegen. Thee is dus melk met thee, zoals de Engelsen dat drinken. Maar ik moet zeggen, ik ben het al helemaal gewend. Edu bestelt steeds een boterham met jam erbij, of zo’n soort pannenkoek. Voor zeven personen betaal je dan iets van drie euro. Met hem was het natuurlijk weer lachen geblazen, die gast is helemaal lijp.
’s Avonds vraag ik aan Oscar en Roy of ze bij mij willen eten. Ik maak zelf tomatensaus (ja het was best wel oke..), en kom erachter dat Roy niet van tomatensaus houdt haha. Ik geef hem een stroopwafel als troost. Ik merk dat ze erg christelijk zijn als ik vraag of ze nog meer te eten willen. Christenen eten nooit meer dan nodig is om van te leven, vertelt hij mij. Verklaard wel waarom ze hier allemaal zo slank zijn. Nou doe mij maar gewoon zo’n lekker confetticakeje, Lot! Maar we kunnen er wel wat van leren, hij heeft wel gelijk. Ik vertel hem dat wij altijd zeggen: ‘Je moet je bord leeg eten, in Afrika hebben ze niks te eten’. Dat geldt gelukkig niet voor iedereen. In Afrika zijn ze blij met wat ze wel hebben, als de belangrijkste levensbehoeften maar worden vervuld (levensles!).
Morgen krijg ik eindelijk internet in het appartement. Negen uur zou het technische mannetje komen, ik ben benieuwd of negen uur ook negen uur is!
Slaap lekker allemaal!
-
16 Januari 2014 - 21:28
Daan:
Wauw! Mooi les inderdaad! Je maakt elke dag wel leerzame dingen mee zo te lezen! Gaaf :) xxx -
16 Januari 2014 - 21:45
Tante Jor Poppesnor:
Hee lieve meid
Het gaat je al aardig af allemaal. Don't worry be happy! en rustig het tempo aanpassen.
en toch wel heel fijn dat je gewoon weer alles kunt eten en nog een beetje meer!
Gezellig dagje weer om te lezen.
xxxxWelterusten, tot morgen. (het is net alsof je in de Diefsteeg zit haha) -
17 Januari 2014 - 13:37
Tini En Ries:
Hoi Lies vandaag mag ik weer wat terug schijven van Ries,wat leuk dat je wat gaat doen voor Cirque du Soleil
daar zijn wij ook nog eens geweest was erg leuk,nou daar bij jullie kan je wel een kopje thee drinken dat kost niks,leuk dat je daar ook al wat vrienden maakt is wel wat gezelliger af en toe met elkaar eten.
Lieve Groetjes Tini en Ries -
17 Januari 2014 - 17:21
Carla:
Lieve Lies, Ik ken , als christen wel de tien geboden, en ook de elfde, nl.
GIJ ZULT GENIETEN,
maar ik wist niet dat ik alleen mag eten wat ik nodig heb, want dan besef ik nu, dat ik een hele grote zondaar ben!!
Ha, Ha.
Ik ga zo naar de pannenkoekenboerderij, omdat Nora 6 jaar wordt, vandaag,
Het gaat je zo te lezen heel goed af, en ik complimenteer je met je aanpassingsvermogen!
Heel veel liefs, maar kijk uit (tip van mijn vriendin Gerie, wiens man een bedrijf runt in Kenia)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
